|
Miód żywi i leczy
Słowianie mówią: "chcesz dożyc późnego wieku jedz miód i pij mleko".
Miód jest produktem naturalnym, znanym i stosowanym od niepamiętnych czasów środkiem odżywczym oraz lekiem.
Zawiera składniki pochodzące z nektaru lub spadzi oraz substancje wydzielane przez pszczoły. Do najważniejszych
składników miodu należy zaliczyć dobrze znane, przyswajalne przez organizm cukry proste - glukozą i fruktozą,
enzymy i inhibiny, kwasy organiczne oraz biopierwiastki, w tym potas, magnez, wapń i żelazo.
Miód odznacza się wieloma cennymi właściwościami biologicznymi, które warunkują, jego działanie lecznicze:
 |
charakteryzuje się korzystnym oddziaływaniem na serce i układ krążenia, m.in. wzmaga wydolność mięśnia sercowego, |
|
działa na układ oddechowy posiadając włąściwości antybiotyczne, przeciwzapalne, wykrztuśne, przeciwuczuleniowe, |
|
przywraca zaburzoną, czynność układu pokarmowego, w tym błony sluzowej żołądka, dwunastnicy, polepsza trawienie, |
|
odtruwa wątrobę, szczególnie po długotrwalym przyjmowaniu leków lub nadużywaniu alkoholu, |
|
wspomaga leczenie nerwic, działa uspokajająco, ułatwia zasypianie. Ostatnie badania wykazały, ze miód
wzmaga działanie leków cytostatycznych a także zmniejsza możliwość przerzutów nowotworów do innych tkanek. |
Pod względem odżywczym miód stanowi niepowtarzalną kompozycję, jest wysoko kaloryczny (100g zawiera ok. 300kcl),
łatwo przyswajany, zwiera ponad 60 składników niezwykle ważnych dla organizmu człowieka.
Oprócz wartości odżywczych posiada trzy najważniejsze właściwości:
 wpływa na metabolizm komórkowy i układowy,
działa przeciw bakteryjnie,
działa detoksykujaco, neutralizuje toksyny pochodzące ze środowiska naturalnego.
Dawkowanie miodu:
profilaktycznie 1 łyżka 3 x dziennie, nawet przez kilka lat;
odżywczo 1 łyżka 3 x dziennie przez cały rok z przerwą 1 do 3 miesięcy;
leczniczo 2 do 4 łyżek 3 x dziennie przez okres 1 do 3 miesięcy.
Podczas przechowywania miodu następuje jego naturalna krystalizacja. Szybkość krystalizacji zależna jest z jakich roślin zebrany
jest nektar, temperatury przechowywania, składu procentowego poszczególnych cukrów prostych. Proces krystalizacji charakteryzuje
tylko miody naturalne, miody sztuczne nigdy nie krystalizują.
Miód można spożywać:
| |
po rozpuszczeniu w przegotowanej i ostudzonej wodzie, mleku lub wyciągach ziołowych przy temperaturze do 40 st C,
można nim słodzić kawę, herbatę również z cytryną, |
|
bezpośrednio - podjęzykowo, |
|
razem z innymi potrawami, np: z chlebem, masłem, twarogiem, itp. |
Gatunek miodu, zastosowanie i sposoby użycia:
Spadziowy
Kolor ciemny, o smaku żywicznym. Polecany głównie przy schorzeniach górnych dróg oddechowych.
Gryczany
Kolor ciemnoherbaciany, o smaku kontrowersyjnym, polecany przy zrastaniu się kości, po złamaniach, miażdżycy.
Akacjowy
Kolor słomkowy, długo nie krystalizuje. Polecany przy schorzeniach przewodu pokarmowego.
Lipowy
Kolor zielonkawożółty, aromatyczny, działa uspokajająco i antyseptycznie. Polecany przy przeziębieniach i stanach niepokoju.
Rzepakowy
Kolor bardzo jasny, szybko krystalizuje, zapach i wygląd po skrystalizowaniu mało apetyczny, jednak najlepszy w chorobach serca.
Mniszkowy
Kolor słomkowożółty. Polecany przy schorzeniach wątroby, serca i ogólnym osłabieniu
Wrzosowy
Kolor czerwonobrunatny, konsystencja galaretowata. Polecany przy chorobach dróg moczowych i prostaty.
Wielokwiatowy
Kolory różne od jasnych do ciemnych. Polecany przy alergiach i katarze siennym.
Miód w plastrze
Zwany sekcyjnym. Żucie kawałków plastra z miodem przeciwdziała katarowi siennemu.
Ciekawostka: miód w dawnych czasach spożywany był przez młodych małżonków w miesiącu następującym
po dokonaniu ślubnych obrządków celem uzyskania zdrowego potomstwa, stąd też nazwa "miodowy miesiąc".
|
|
